مفتول فولاد فنری

مفتول فولاد فنری

مفتول فولاد فنری در رده فولادهای پرکربن قرار دارد که از حدود 0.6 تا 0.9 درصد کربن دارد. به همین دلیل جهت ساخت فنرهای کششی، فشاری، تخت و غیره مناسب می باشد. که در صنعت مصارف بسیار زیادی دارد. این فنرها براساس کاربردی که دارند تحت تاثیر بارهای استاتیکی و دینامیکی مختلفی قرار می گیرند و متناسب با این بارها می‌بایست استحکام و مقاومت دلخواه را داشته باشند. از این رو لازم است با درجات مختلفی از استحکام تولید شوند.

ویژگی‌های مفتول فولاد فنری

میزان کربن موجود در فولادها عامل اصلی تعیین استحکام و سختی فولاد می‌باشد. ولی تنها عامل نیست بلکه افزایش عناصر دیگر مانند منگنز و همچنین کاهش عناصر مضر مانند فسفر و گوگرد و نوع فرایند تولید فولاد می‌تواند در کیفیت فولاد پرکربن موثر باشد.

یکی از پارامترهای کیفی در فولادها و به خصوص فولاد پرکربن میزان قابلیت شکل پذیری می‌باشد. یعنی هرچه فولاد با کیفیت‌تر باشد شکل پذیری آن بیشتر است. یا به عبارتی در صنعت کشش این معنی را می دهد که فولاد کیفی بیشتر کشیده می شود. و هرچه مفتول بیشتر کشیده شود و دچار برش و شکستگی نشود می‌توان به درجات بالاتر از استحکام در مفتول دست یافت.

کاربرد مفتول فولاد فنری

مفتول فولاد فنری مصارف گسترده و روز افزونی دارد. از جمله می‌توان به مصارف ساختمانی و صنعتی آن اشاره کرد.

کارخانجات نورد جهت تولید مفتول فنری، شش مورد نیاز را در کوره های پیش گرم قرار داده و حدود 1200 درجه سانتیگراد گرم می‌کنند. و سپس آن را به دستگاه های نورد هدایت می‌کنند. متناسب با ابعاد شمش و قطر مفتول مورد نیاز، شمش سرخ شده قبل از رسیدن به دمای 1000 درجه سانتیگراد از تعداد مشخصی غلطک نورد عبور کرده و سپس توسط کویلرهای مخصوص به صورت کلاف (وایرود) در می‌آید.

تفاوت وایرودهای تولیدی در کارخانجات مختلف ذوب و نورد در سه چیز خلاصه می‌شود:

1. درصد عناصر تشکیل دهنده شمش (آنالیز شیمیایی)
2. نحوه ریخته گری شمش
3. نحوه تبدیل شمش به مفتول که عمدتا به نحوه خنک شدن آن بستگی دارد.